بخش سزارین چیست؟بخش سزارین، همچنین به عنوان بخش c نامیده می شود، یک عمل جراحی انجام می شود زمانی که زایمان طبیعی امکان پذیر نیست و یا ایمن نیست، یا وقتی که سلامت مادر یا کودک در معرض خطر است. در طی این روش، کودک از طریق برش های جراحی ساخته شده در شکم و رحم تحویل می شود.
سزارین ممکن است به صورت پیش فرض برنامه ریزی شده باشد، اگر دلیلی پزشکی به آن نیاز داشته باشد، یا ممکن است آن را غیرقابل برنامه ریزی کند و در صورت مشکلات خاص، در طول کار شما اتفاق بیفتد.
اگر یکی از شرایط زیر وجود داشته باشد، ممکن است لازم باشد که یک سزارین برنامه ریزی شده داشته باشید:
• Disproperation Cephalopelvic (CPD) : CPD یک اصطلاح است که به معنی آن است که سر و بدن نوزاد برای انتقال ایمن از طریق لگن مادر بیش از حد بزرگ است، یا لگن مادر برای انتقال نوزاد معمولی بسیار کوچک است.
• تولد سزارین قبلی : اگرچه ممکن است پس از یک سزارین تولد واژن ایجاد شود، اما این گزینه برای همه زنان نیست. عوامل موثر بر اینکه آیا سزارین مورد نیاز است، شامل نوع برش رحم مورد استفاده در سزارین قبلی و خطر پارگی رحم است.
• حاملگی چندگانه : اگرچه دوقلوها اغلب می توانند واژینال تحویل شوند، دو یا چند نوزاد ممکن است نیاز به تحویل سزارین داشته باشند.
• مقدمه : در این شرایط، جفت در دیواره رحم بسیار کم متصل است و خروج نوزاد را از طریق دهانه رحم مسدود می کند.
اگر هیچ یک از شرایط زیر در طول کار شما بوجود نیاید، ممکن است یک تحویل بدون سزارین مورد نیاز باشد:
• فشردگی بند ناف : بند ناف در اطراف گردن یا بدن کودک قرار دارد یا بین سر کودک و لگن مادر گرفتار می شود.
• طناب پرولاپس : طناب بند ناف قبل از اینکه نوزاد انجام شود، از دهانه رحم بیرون می آید.
• Placentae Abruptio : جفت جدا از دیواره رحم قبل از اینکه نوزاد متولد شود.
• پریشانی جنین : در طول زایمان، نوزاد ممکن است شروع به ایجاد مشکلاتی کند که باعث ضربان قلب نامنظم می شود. پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که کودک دیگر نمی تواند کار را تحمل کند و سزارین لازم است.
اگر تحویل سزارین اضطراری نباشد، مراحل زیر انجام می شود:
• از شما خواسته خواهد شد که آیا به این روش موافقت کرده اید و در برخی از بیمارستان ها از شما خواسته شده است که یک فرم رضایت نامه امضا کنید.
• متخصص بیهوشی در مورد نوع بیهوشی مورد استفاده قرار می گیرد.
• فشار خون، ضربان قلب و درجه حرارت شما برداشته خواهد شد.
• مو در ناحیه اطراف برش کشیده می شود.
در ابتدای روش، بیهوشی اعمال خواهد شد و برای جلوگیری از ایجاد محیط استریل در محل برش استفاده می شود و یک صفحه نمایش یا پارچه ای استریل استفاده می شود. سپس شکم شما با یک ضد عفونی کننده تمیز می شود و شما ممکن است یک ماسک اکسیژن بر روی دهان و بینی خود داشته باشید تا اکسیژن را به نوزاد افزایش دهید.
سپس پزشک از طریق پوست شما و به دیواره شکم بریده می شود. پزشک ممکن است از یک برش عمودی یا عرضی استفاده کند. (برش افقی نیز برش بیکینی نامیده می شود، زیرا آن زیر زیر شکم قرار می گیرد.) بعد از آن یک برش ۳ تا ۴ اینچ در دیواره رحم ایجاد می شود و دکتر از طریق برش ها نوزاد را بیرون می اورد. سپس بند ناف قطع می شود، جفت حذف می شود و برش بسته می شود.
انواع مختلفی از شرایط اضطراری وجود دارد که می توانند در طول تحویل ایجاد شوند. در برخی موارد، سزارین بسیار سریع اتفاق می افتد. در دیگران، این روش ممکن است طولانی تر شود.
مانند هر عمل جراحی، سزارین شامل برخی از خطرات است. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• عفونت
• از دست دادن خون
• یک لخته خون که ممکن است شکستن و وارد جریان خون (آمبولیسم) شود.
• آسیب به روده یا مثانه
• برش که ممکن است دیوار رحم را تضعیف کند.
• ناهنجاری های جفت در حاملگی های بعدی.
• خطرات بیهوشی عمومی.
• آسیب جنینی
بخش سزارین یک روش جراحی است و ممکن است نیاز به بهبودی بیشتر از زایمان واژن داشته باشد. با این حال، زنان که کار طولانی و دشوار را انجام داده اند و تحویل واژینال می دهند، ممکن است بهبودی بیشتری نسبت به سونوگرافی داشته باشند. هنگامی که بیهوشی از بین می رود، شما شروع به احساس درد از برش ها خواهید کرد. شما همچنین ممکن است درد های گاز را تجربه کرده و دچار تنفس عمیق شوید. بعد از جراحی به دلیل تخلیه پوشش رحم، تخلیه واژن نیز وجود دارد. تخلیه، لوچیا نامیده می شود، در ابتدا قرمز خواهد شد و سپس به تدریج به زرد تغییر می کند. اگر خونریزی شدید یا بوی بد ناشی از تخلیه واژن دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.
